Kedudukan Dan Taraf Bahasa Di Malaysia, Sejarah Perkembangan Bahasa
KEDUDUKAN DAN TARAF BAHASA
Kedudukan dan taraf Bahasa Melayu dapat dilihat dengan
mengkaji perkembangannya melalui pendidikan. Dalam tahun 1950, Pesuruhjaya
Tinggi Inggeris telah membentuk sebuah suruhanjaya untuk mengkaji soal
pelajaran di Malaysia. L.J. Barnes, Pengarah Latihan Kemasyarakatan di
Univeristy of Oxford telah mengetuai suruhanjaya berkenaan.
Usul pertama ialah supaya pendidikan sekolah rendah dapat
membangunkan rasa kebangsaan, dengan cara membentuk sekolah-sekolah rendah
berbilang kaum yang dikenali sebagai sekolah kebangsaan. Sistem pelajarannya
bertujuan memberi pendidikan pelajaran rendah dalam Bahasa Melayu dan Bahasa
Inggeris. Usul itu mengesyorkan supaya dihapuskan sekolah-sekolah yang pelbagai
corak dan bahasa supaya menjadi satu jenis sekolah yang umum bagi semua
penduduk.
Suratkhabar Cina dengan keras membidas Laporan Barnes ini.
Sehubungan itu, Pesuruhjaya Tinggi Inggeris pada tahun 1951 telah membentuk
sebuah suruhanjaya yang mengkaji soal pelajaran Cina. Anggota-anggotanya terdiri
daripada W.P. Fenn, seorang ahli pendidikan Amerika dan Cina dan Wu Teh Yao,
seorang ahli dari Jabatan Pelajaran Bangsa-Bangsa Bersatu. Laporan itu dikenali
sebagai Laporan Fenn-Wu. Keseluruhan Laporan Fenn-Wu itu banyak menunjukkan
rasa simpati pada pendidikan dan pengajaran Bahasa Cina. Bagaimanapun, Laporan
Fenn-Wu menyetujui Bahasa Melayu dan Inggeris dimasukkan ke dalam pelajaran
sekolah-sekolah Cina.
Laporan Barnes dan Fenn-Wu dikaji oleh sebuah Jawatankuasa
Pusat Penasihat Pendidikan yang terdiri dari 20 orang ahli pelajaran, pegawai
pemerintah dan ahli luar yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India.
Jawatankuasa tersebut ditugaskan mencari jalan tengah, bagaimana kerajaan dapat
melaksanakan perakuan daripada Laporan Barnes dan Fenn-Wu. Mereka berpendapat
murid-murid dari sekolah rendah akan diajar Bahasa Melayu dan Inggeris tetapi
anak-anak Cina dan India akan diberikan bahasa Kuo Yu dan Tamil. Bahasa
pengantar di sekolah-sekolah hendaklah Bahasa Melayu atau Bahasa Inggeris.
Penyata Razak dan Penyata Rahman Talib yang dibuat selepas
itu lebih jelas menentukan kedudukan Bahasa Melayu. Ia menjadi asas bahasa
pengantar yang tinggal dalam sistem pendidikan Malaysia.
Selepas tahun 1970, dasar ini dijalankan dengan lebih giat
dan teratur, maka semua sekolah rendah aliran Inggeris telah menjadi aliran
Melayu pada tahun 1975, dan seterusnya telah dilaksanakan di peringkat sekolah
menengah.
Dasar Bahasa Kebangsaan ini pula terkandung dalam
Perlembagaan Malaysia iaitu :
-
Perkara
152 Perlembagaan Persekutuan
-
Akta
Bahasa Kebangsaan 1963/67 (disemak 1971)
Antara salah satu sebabnya ialah tragedi berdarah 13 Mei
1969 yang telah banyak mengorbankan nyawa dan kemusnahan harta benda.
Comments
Post a Comment